Niewłaściwe parametry wody w układach kotłowych

Dla prawidłowego działania i żywotności instalacjach grzewczych bardzo ważna jest jakość wody. Do najważniejszych czynników jakościowych należą: zawartość tlenu, zawartość wapnia, magnezu, chlorków, żelaza, różnych substancji mineralnych, stopień kwasowości czy przewodność. Aby uniknąć uszkodzeń instalacji kotłowych nie należy napełniać jej wodą, której parametry nie mieszczą się normach granicznych zalecanych przez producenta.

Najczęściej przyjmuje się, że stopień kwasowości wody uzdatnionej powinien mieścić się w zakresie 7-8,5 pH (dla wody nieuzdatnionej 7-9 pH). Przewodność przy temperaturze 25 °C nie może być natomiast wyższa niż 800μS/cm.

Zawartość chloru w litrze wody grzewczej nie powinna przekraczać 150 mg.

Maksymalna dopuszczalna wartość twardości ogólnej wody grzewczej i uzupełniającej uzależniona jest od mocy kotła i mieści się w zakresie od 0,1–3,5 mmol/l dla mocy nie wyższej niż 70 kW do 0,1–0,5 mmol/l dla mocy powyżej 550 kW.

Jeśli woda nie spełnia tych wymogów niezbędne jest jej uzdatnienie za pomocą urządzeń filtracyjnych, a często także chemiczna korekcja jej parametrów.

W przypadku odłożenia się w kotle stałych zanieczyszczeń (zwłaszcza kamienia kotłowego) konieczne jest jego czyszczenie. Największe odkładanie się kamiennych osadów ma miejsce w wymienniku ciepła w miejscach najbardziej nagrzanych. Jeśli zanieczyszczenia są znaczne, kocioł musi być dokładnie wyczyszczony.