Kotły parowe - jak zabezpieczyć instalację wodno-parową?

Para wodna jest jednym z najczęściej wykorzystywanych nośnikiów energii cieplnej. Dzieje się tak ze względu na jej szczególne cechy i właściwości. Wykorzystanie pary pozwala bowiem na przeniesienie dużej ilości energii przy stosunkowo niewielkiej masie jej nośnika. Para wodna powstaje w procesie ogrzewania i następnie odparowywania wody. Nie wymaga to zużycia drogich surowców. Wręcz przeciwnie, część pary wodnej po oddaniu energii wraca do systemu w postaci kondensatu. Jest to więc rozwiązanie stosunkowo tanie.

Obieg wody w kotłach parowych

Układ wodno-parowy ze względu na straty części wody powstałe w wyniku produkcji pary, odsalania czy odmulania kotła parowego musi być ciągle zasilany wodą z zewnątrz, czyli wodą uzupełniającą. Mieszanina powstała ze świeżej wody uzupełniającej oraz powracającego kondensatu pary wodnej tworzy wodę zasilającą kocioł. Woda zasilająca zanim przejdzie przez kotły parowe powinna zostać odgazowana (termicznie i chemicznie).

Działanie odgazowywacza termicznego bywa często niewystarczające, a wodzie pozostają wolne cząsteczki szczątkowego tlenu czy dwutlenku węgla, które mogą być bezpośrednią przyczyną korozji instalacji (korozja tlenowa). Z tego właśnie powodu warto zainwestować w środki chemiczne wiążące gazy (odgazowanie chemiczne), np. karbohydrazyna (Transofit 200 C), DEHA (Transofit 200 D), siarczyny (Transofit 140 A, Transofit 140 AS, Transofit 140 S).

Warto zadbać o pełne odgazowanie wody zanim trafi ona do kotła parowego, gdzie pod wpływem wysokiej temperatury może dojść do wielu destrukcyjnych dla systemu reakcji. Dopiero z wody kotłowej (tj. wody znajdującej się wewnątrz kotła parowego) powstaje para wodna, która jest nośnikiem energii. Po oddaniu energii cieplnej, para ulega schłodzeniu i zostaje skroplona do tak zwanego kondensatu.

Do czego wykorzystuje się parę wodną?

Para wodna jest niezwykle wydajnym nośnikiem ciepła. Wykorzystywana jest ona na wiele sposobów w różnego rodzaju instalacjach. Jednym z najbardziej powszechnych zastosowań pary wodnej są grzewcze instalacje parowe. Można tu wyróżnić grzewcze układy otwarte i układy zamknięte, instalacje niskociśnieniowe, układy wysokociśnieniowe oraz systemy próżniowe.

Biorąc pod uwagę zastosowanie technologiczne pary ustala się wymagania względem jej czystości. Para energetyczna w przeciwieństwie do tzw. pary czystej nie musi spełniać rygorystycznych wymogów względem czystości. Jeśli natomiast para wodna ma kontakt z produktami spożywczymi, musi być ona pozbawiona wszelkich szkodliwych substancji. Najbardziej wyśrubowane wymagania dotyczą pary przeznaczonej do dezynfekcji. Również ochrona antykorozyjna w takich instalacjach jest zupełnie inna. Nie używa się tu inhibitorów lotnych, które zabezpieczałby układ kondensatu przed powstaniem zmian korozyjnych.

Para energetyczna może zatem zawierać chemiczne środki uzdatniające, również te potencjalnie szkodliwe. Czysta para technologiczna może zawierać pewne związki chroniące instalację, jednak nie mogą być one szkodliwe w kontakcie ze skórą (np. instalacja parowa w pralni). Para, która wchodzi lub może wchodzić w kontakt z żywnością dla ludzi lub paszą dla zwierząt musi natomiast spełniać normy jak dla wody spożywczej. Może zatem zawierać tylko substancje uznawane za dozwolone dodatki do żywności. Para do sterylizacji wytwarzana jest z uzdatnionej wody w urządzeniach ze stali kwasoodpornej i materiałów higienicznych zgodnych z odpowiednią normą. Dotyczą je najwyższe wymagania względem czystości, jest bowiem wykorzystywana w medycynie, farmacji i biotechnologii. Para wykorzystywana do sterylizacji (np. odzieży i sprzętów medycznych, niektórych opakowań do żywności) nie może ona posiadać żadnych związków chemicznych i zanieczyszczeń.

Kotły parowe i kondycjonowanie wody

Biorąc pod uwagę różnorodne zastosowania pary wodnej w przemyśle i medycynie, Transhelsa przygotowała specjalną linię środków o działaniu antykorozyjnym (w tym pochłaniacze tlenu), jak i antyosadowym. Mowa tu oczywiście o produktach z serii Transofit. Dzięki temu kotły parowe mogą być odpowiednio zabezpieczone.

W naszym katalogu znajdą Państwo środki dozowane do wody uzupełniającej (w szczególnych przypadkach również bezpośrednio do wody kotłowej). Parametrem, który należy brać pod uwagę szacując ryzyko korozji instalacji wodnej jest nie tylko ilość rozpuszczonego w wodzie tlenu, równie istotna jest wartość pH wody. Jeśli wartość pH wody w instalacji parowej spadnie poniżej 8,5 lub wzrośnie powyżej 12,7, ryzyko korozji znacznie wzrasta. Dlatego też posiadamy w naszym katalogu środki podwyższające wartość pH oraz obniżające alkaliczność wody, zawansowane technologicznie preparaty zawierające inhibitory lotne (chroniące układ kondensatu np. Transofit D8 W) oraz produkty pozbawione wszelkich substancji lotnych bezpieczne także w kontakcie z żywnością (np. Transofit D8 ZK).

Nasze produkty dostarczane są nie tylko do zakładów produkcyjnych wykorzystujących instalacje pary wodnej, ale również do szpitali. W celu wybrania najlepszego, ale i bezpiecznego rozwiązania dla Państwa kotła parowego zachęcamy do kontaktu z naszymi technikami.